A FES’TE DE SAN PARDE

di Pasquale Di Lena
Quanne è u mèse de magge,/ e magge è u mèse chiù bbiélle,/ nu paèse mije è fès’te.// A ddòre du hjiéne te éndre dénde/ nziéme è quèlle di cagge.// A tèrra préne ze prepare è partorì,/ i ggéraneje e i ròse ’ngòppe i ballecune/ e a cambàne che sòne è s’devallùne.// I larenate so tutte cuendiénde,/ u sòle ze chemènze è farse sèndì,/ u cigne cande e ze reschiare,/ ze resèndene a bbande/ e i prime spare.// Tènne chiù vòje de senà i cambàne.// Cavezune curte, cammìce spendate,/ uajù che ze preparene a prime chemmenejòne,/ avete, èppène sbòcciate,/ cu prime penziere pa mòre,/ e ognune i vé a (g)uelìje du gelate.// Ze chemènze cu Paleje pe san Premeiane/ pe fenì che san Parde fès’ta uneche/ bbèll’èssaje, tutte particolare.// I ggènde èrrìvene/ da i pòs’te chiù lendane:/ Napele, Ròme, Mìlane/ Bbèlge, Mèreche, Auès’traleje,/ Svizzere, Canadà, Germaneje/ Bòlògne, Gèneve,Tòrine,/ pe reégne com’è na vòte Larine.// Ciènde è chiù carre chiine de hiure,/ de chepèrte, merlétte e trine/ pe tre juórne èsfìlene.// Carre terate da vuòve e vacche,/ avete, chiù peccerille,/ da zzùrre e mendùne/ o terate è mane da cacchedùne.// A mmèrde de ll’anemale sgrizze quande cade,/ u sègréte è cammenà/ cà còcce ècceccuate/ pe ne retrevarze chi scarpe dénd’u cacate.// De nòtte è tutte na fiaccòlate/ chi ggènde che ndònene a carrése/ pe dà feduceje e u cafòne che spére.// Spére da i sande e da Ddije/ a bbòna velendà de repagà a fatìje/ che na bbòn’annate:/ tanda fave, cice, (g)rane e bbiade.// Ècche pecché ze è recagnate,/ sude, ma ne sènde a pesandézze/ du calle mèndre ggìre/ da capammònde e capabballe.// ’Ngòppe ògne carre u uelive da pace,/ èttuórne è i còrne na fascia ghianghe,/ i ggènde caminene, guardene/ e nen zè s’tanghene.// U tèrze juórne nu cambesande,/ 'ngòppe u chiand'a fjére, San Parde/ èrrecchembagne è san Premeiane,/ dapù tutt'èttuórne è i carre/ pe fa na bbèlla magnate, cà fès’te/ che devènde na scambàgnate.// Èccuescì fenisce a fès’te che/ i feèmmene ébbelliscene cà fandasije/ ricópianne magge, u hiòre e u carde/ pe fa a fès’te, a fès’te de san Parde.// Maggio 1981

Commenti

Posta un commento

Post popolari in questo blog

La Biodiversità, valore e risorsa da preservare