A FES'TE DE SAN PARDE
San Parde è n’addòre,
nu suone, na voce,
nu llucche de vóve,
mille chelure,
nu palpate de córe.
Nu suònne,
na nes’talgie pe chi s’ta lentane,
na voje de remenì
pe revedé via Cluenzie,
a chiazze, a Cattédràle.
Nu salute
Nu bngiorno, na bónasère,
na s’trette de mane.
S. Parde è pure S. Premiane
25.05.2010
A FES'TE DE SAN PARDE
Cuanne è u mèse de magge,
e magge è u mèse chiù bbèlle,
nu paese miie è fe’ste.
A ddòre du ‘hiene
te éntre dente
nsieme e quille de cagge.
A tèrra prene ze prepare e partorì,
géraneie e ròse ngòppe i ballecune
ca campane che sòne e s’devallune.
A ggènte è tutte chiù cuentènte,
u sòle ze chemènze e fa sentì,
u cigne cante e ze reschiare,
ze resèntene a bande e i prime spare.
Tènne chiù voje de cantà i campane.
Cavezune curte,
camicia spentate,
uajù
che ze preparane a prima chemeniòne
avete, èppène sbocciate,
cu prime penziere p’a mòre.
E ognune i vé a ueliie du gelate.
Ze chemènze cu Paleie pe San Premiane
pe fenì che San Parde fe’sta particolare.
I paiesane èrrivene da i po’ste chiù lentane:
Mèreche, Aues’tralie,Torine
pe reégne com’e na vóte Larine.
Ciente carre chiine de ‘hiure,
de chepèrte, merlétte e trine
pe tre juorne èsfilene.
Carre terate da vuove e vacche,
avete, chiù peccerille, da zurre e mentune
o terate e mane da cacchedune.
A mèrde di vacche sgrizze cuanne cade,
u segrete è camenà ca còcce avezate
pe ne retrevarse chi scarpe dent’u cacate.
De notte è tutte na fiaccolate
chi ggènte che ntónene a carrere
pe dà feducie e u cafòne che spére.
Spére da i Sante e da Ddiie
a bbòna velentà de repagà a fatije
che na bbòn’annate:
tanta fave,cice, grane e biade.
Ècche pecché ze è recagnate
senza sentì a pesantezze du calle
mèntre ggire da capammònne e capabballe.
Ngòppe ogne carre a uelive da pace,
èttuorn’e i còrne na fascia ghianche,
a ggènte camine, uarde e nen zé ‘stanche.
U tèrze juorne
nu campesante, ngòppe u chiane,
San Parde èrrecchempagne e San Premiane,
dapù tutt’èttuorne e i carre
pe na bbèlla magnate
ca fe’ste che devènte na scampagnate.
Èccuescì fenisce a fes’te
chi femmene fanne ca fantasie
ricopianne magge, u ‘hiòre e u carde
pe fa a fès’te, a fès’te de San Parde.
Maggio 1981
Commenti
Posta un commento